ср. (мн. небеса)

асман, көк;

небо земля или как небо от земли асман менен жердей;

на седьмом небе разг. төбөсү көккө жетет (кубанычтан);

небо овчинку показалось разг. жан көзгө көрүндү, кара жер куурулду (мис. корккондон, катуу ооругандан);

находиться между небом землёй дайны жок күн өткөрүү;

под открытым небом талаада, үйсүз, тышта;

попасть пальцем небо разг. куру талааны сүйлөө; бээ десе, төөнү айтуу;

упасть неба на землю куру кыялды таштап, ишке өтүү;

коптить небо разг. убакытты бошко, бекерге өткөрүү.